شعر به لحجه شازندي

باغ خاطرات

 

ق‍ِرارُ و آروم ندارِم بسكه دِلِم تنگ اُمَده

دردسرِ شرنشيني مثال خرچنگ اُمَدَه

دِلِم ماخا حرف بَزِنِم حرف از سر درد بَزِنِم

حرف روزايي كه آقام سفر مِكِرد به شهري دير

شهر تو قصّاي نَنَه پير

شهر شلوغ آدِما

شهر فرنگ ، اِز هَمَه زنگ

يادش بخير وختي ننم ، با تَشَرو صِد كَلَك

چرك و چغال دسّام با كمك خالَه مَلَك پاك مِكِرد

اَگَه دِلِم سقز ماخاس ، جاتُن خالي

با دَگَنگ يوردِ مِن صاف مِكِرد

صُب كه مِشُد كيچِه و پس كيچه هاليمُن نبيدا

گرت و ديد و لاسُّ و ليَه ناليِ كُشتيمُن بيدا

اِز دَم صُب تا پسين و تنگ غروب

جايي نَبيد كه ما سري نَرفتَه بايم

دورو نگوم ، صب نبيد ، غروب نبيد ، خلوتي و سكوت نبيد

غبار نبيد ، نفت نبيد ، ايدز نبيد ، خينبه و غصه نبيد

والله نبيد ، بالله نبيد ، به صد كلام الله نبيد

قِرار و آرُم ندارم بسكه دِلِم تنگ اُومَدَه

دردسر شرنشيني مثال خرچنگ اُومَدَه

*            *            *

مردم شازند قديما روي ماه همديَنِه مِپاييدِن

به خاطر يِ مِيمُني يِي كيله كشك دَهَ دَفَه مِسّاييدن

گرم بيدِن ، نرم بيدن ، مثل تمام خوزيا عاشق و خونگرم بيدن

حجب و حيا معني مِداد

عهد و وفا معني مِداد

نور به تو چشماشون بيدا

شور به تو قلباشون بيدا

چشما يِي جوري ديَه بيد

عشقا بي عيب و شيلَه بيد

رو سكوا تنگِ غروب

همسايه ها بَزِن و بَكوب

شادي كُنان ، شكوه كُنان

غَليُان و دايره زَنُان

يِ چنتاشون ديكبيلَه دَس

يِ چنتاشون زانو به دس

به انتظار مرداشون

تا شي بيارَن بَرَشون

روز به شِو مِدُختِن

راس و دورو مِگفتِن

عقده ز دل وا كِه مِشُد

به راحتي مُخُفتِن

غصَه و غم جايي نداشت

سكتَه تو خِو رايي نداشت

 

  هرمز احمدي (پروا)

 

شعر بالا دو قسمت اول شعر باغ خاطرات از آقاي هرمز احمدي متخلص به پروا شاعر تواناي شازند به زبان و لهجه شازندي است. باغ خاطرات شعر طولاني و بسيار زيبايه كه در مطالب بعدي قسمت هاي ديگه اش رو مي زارم. با خوندن اين شعر ميشه با حال و هواي شازند آشنا شد حتي اگه كسي پاشم توي شازند نذاشته باشه.